Zwyciężczynią tegorocznej edycji Nagrody Literackiej Nike została Urszula Kozioł za tom wierszy „Raptularz”. Werdykt poznaliśmy w niedzielny wieczór, 6 października, podczas uroczystej gali, która odbyła się w Warszawie. Nagroda Nike Czytelników, przyznawana w plebiscycie „Gazety Wyborczej”, trafiła do Michała Witkowskiego za książkę „Wiara. Autobiografia”.
Wśród siedmiu książek-finalistek znalazły się w tym roku powieść, esej, reportaż, autobiografia, książka prozatorska oraz dwa tomy poezji. Jury zdecydowało, że tegoroczna Nagroda Nike trafiła do Urszuli Kozioł za tom wierszy pt. „Raptularz” opublikowany przez Państwowy Instytut Wydawniczy. Książka ta zawiera utwory, które są kontynuacją poetyckich poszukiwań poetki. Ton lamentu i skargi, tak bardzo obecny w poprzednich tomach, tutaj przechodzi w refleksyjny, dojrzały humanizm, podziw i szacunek dla wszystkiego co kruche, wymagające uwagi i opieki.
„Nagrodzony tegoroczną Nagrodą Literacką Nike ,,Raptularz” jest dopowiedzeniem i doświetleniem wielu wątków obecnych w całej twórczości autorki zaliczanej do tzw. Pokolenia ,,Współczesności’". Autorki, która naszej współczesności w zaledwie paru końcowych wersach wiersza 'Dziwolążki’ dała wielką lekcję 'wychodzenia z siebie’: 'wychodzę z siebie / staję obok / co mi zrobisz / jestem pod znakiem zapytania / za chwilę okaże się czy w ogóle jestem / jestem pod wrażeniem’. I my, czytelnicy, jesteśmy pod wrażeniem, pani Urszulo” – mówił w laudacji na cześć laureatki Krzysztof Siwczyk, przewodniczący jury.
Zwyciężczyni otrzymała statuetkę zaprojektowaną przez Gustawa Zemłę oraz nagrodę pieniężną w wysokości 100 tysięcy złotych.
Swoje wyróżnienie tradycyjnie przyznali także czytelnicy „Gazety Wyborczej”. Najwięcej głosów w plebiscycie Nike Czytelników otrzymał Michał Witkowski za książkę „Wiara. Autobiografia”. To sentymentalna podróż do dzieciństwa autora „Lubiewa”, która odpowiada na pytanie: jak rodził się pisarz? „Wiara…” jest historią pełna gratów, które już nie istnieją. Zapachy, dźwięki i obrazy tworzące świat dziecka dorastającego w czasach PRL-u odsyłają nas wprost do Michasia, który wierzył w czary, w Boga i we wszystko co się dało. Centrum jego świata stanowił wielki Baobab, rosnący na podwórzu, a systematycznie podpalane baraki Cyganów były jego granicą. To tam powoli budowało się literackie imaginarium pisarza. Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Znak.
[am]
Źródło: booklips.pl